عوامل تراز کنندهمواد ترازکننده مورد استفاده در پوشش‌ها عموماً به حلال‌های مخلوط، اسید اکریلیک، سیلیکون، پلیمرهای فلوروکربن و استات سلولز طبقه‌بندی می‌شوند. به دلیل ویژگی‌های کشش سطحی پایین، عوامل ترازکننده نه تنها می‌توانند به تراز شدن پوشش کمک کنند، بلکه ممکن است عوارض جانبی نیز ایجاد کنند. در حین استفاده، نکته اصلی، اثرات نامطلوب عوامل ترازکننده بر قابلیت پوشش مجدد و خواص ضد حفره‌ای پوشش است و سازگاری عوامل ترازکننده انتخاب شده باید از طریق آزمایش‌ها بررسی شود.
۱. حلال مخلوط برای تسطیح
اساساً از حلال‌های هیدروکربنی آروماتیک با نقطه جوش بالا، کتون‌ها، استرها یا حلال‌های عالی از گروه‌های عاملی مختلف و مخلوط‌های حلال با نقطه جوش بالا تشکیل شده است. هنگام تهیه و استفاده، باید به سرعت تبخیر، تعادل تبخیر و حلالیت آن توجه شود تا پوشش در طول فرآیند خشک شدن، سرعت تبخیر و حلالیت حلال متوسطی داشته باشد. اگر سرعت تبخیر خیلی کم باشد، برای مدت طولانی در لایه رنگ باقی می‌ماند و نمی‌تواند آزاد شود که این امر بر سختی لایه رنگ تأثیر می‌گذارد.
این نوع عامل ترازکننده فقط برای بهبود نقص‌های ترازبندی (مانند انقباض، سفید شدن و براقیت ضعیف) ناشی از خشک شدن خیلی سریع حلال پوشش و حلالیت ضعیف ماده پایه مناسب است. مقدار مصرف معمولاً 2٪ تا 7٪ از کل رنگ است. این ماده زمان خشک شدن پوشش را طولانی‌تر می‌کند. برای پوشش‌های خشک شونده در دمای اتاق (مانند رنگ نیترو) که هنگام استفاده روی نما مستعد افتادگی هستند، نه تنها به ترازبندی کمک می‌کند، بلکه به بهبود براقیت نیز کمک می‌کند. در طول فرآیند خشک شدن، می‌تواند از حباب‌ها و سوراخ‌های حلال ناشی از تبخیر خیلی سریع حلال نیز جلوگیری کند. به خصوص هنگامی که در شرایط آب و هوایی با دمای بالا و رطوبت بالا استفاده می‌شود، می‌تواند از خشک شدن زودرس سطح فیلم رنگ جلوگیری کند، منحنی تبخیر حلال یکنواختی ایجاد کند و از بروز مه سفید در رنگ نیترو جلوگیری کند. این نوع عامل ترازکننده معمولاً همراه با سایر عوامل ترازکننده استفاده می‌شود.
۲. مواد ترازکننده اکریلیک
این نوع عامل ترازکننده عمدتاً کوپلیمری از استرهای اکریلیک است. ویژگی‌های آن عبارتند از:
(1) آلکیل استر اکریلیک اسید، فعالیت سطحی بازی ایجاد می‌کند؛
(2) آن−کوه،−اوه، و−NR می‌تواند به تنظیم سازگاری ساختار آلکیل استر کمک کند؛
(3) وزن مولکولی نسبی مستقیماً با عملکرد نهایی پخش شوندگی مرتبط است. سازگاری بحرانی و پیکربندی زنجیره‌ای پلی‌اکریلات، شرایط لازم برای تبدیل شدن به یک عامل ترازکننده مناسب هستند. مکانیسم ترازکنندگی احتمالی آن عمدتاً در مرحله بعدی آشکار می‌شود؛
(4) در بسیاری از سیستم‌ها خواص ضد کف و کف‌زدایی از خود نشان می‌دهد؛
(5) تا زمانی که تعداد کمی از گروه‌های فعال (مانند -OH، -COOH) در عامل ترازکننده وجود داشته باشد، تأثیر آن بر پوشش مجدد تقریباً نامحسوس است، اما هنوز هم احتمال تأثیرگذاری بر پوشش مجدد وجود دارد.
(6) همچنین مشکل تطبیق قطبیت و سازگاری وجود دارد که آن هم نیاز به انتخاب تجربی دارد.
۳. عامل ترازکننده سیلیکونی
سیلیکون‌ها نوعی پلیمر با زنجیره پیوند سیلیکون-اکسیژن (Si-O-Si) به عنوان اسکلت و گروه‌های آلی متصل به اتم‌های سیلیکون هستند. اکثر ترکیبات سیلیکون دارای زنجیره‌های جانبی با انرژی سطحی پایین هستند، بنابراین مولکول‌های سیلیکون انرژی سطحی بسیار کم و کشش سطحی بسیار کمی دارند.
رایج‌ترین افزودنی پلی‌سیلوکسان، پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان است که با نام روغن متیل سیلیکون نیز شناخته می‌شود. کاربرد اصلی آن به عنوان ضدکف است. مدل‌های با وزن مولکولی پایین در ارتقای سطح‌پذیری مؤثرتر هستند، اما به دلیل مشکلات جدی سازگاری، اغلب مستعد جمع‌شدگی یا عدم توانایی در پوشش‌دهی مجدد هستند. بنابراین، پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان باید قبل از استفاده ایمن و مؤثر در پوشش‌ها، اصلاح شود.
روش‌های اصلی اصلاح عبارتند از: سیلیکون اصلاح‌شده با پلی‌اتر، سیلیکون اصلاح‌شده با آلکیل و سایر گروه‌های جانبی، سیلیکون اصلاح‌شده با پلی‌استر، سیلیکون اصلاح‌شده با پلی‌اکریلات، سیلیکون اصلاح‌شده با فلوئور. روش‌های اصلاح زیادی برای پلی‌دی‌متیل‌سیلوکسان وجود دارد، اما همه آنها با هدف بهبود سازگاری آن با پوشش‌ها انجام می‌شوند.
این نوع عامل ترازکننده معمولاً هم اثر ترازکنندگی و هم اثر کف‌زدایی دارد. سازگاری آن با پوشش باید قبل از استفاده از طریق آزمایش مشخص شود.
۴. نکات کلیدی برای استفاده
نوع مناسب را انتخاب کنید: عامل ترازکننده مناسب را با توجه به نوع و الزامات عملکردی پوشش انتخاب کنید. هنگام انتخاب یک عامل ترازکننده، باید ترکیب و خواص آن و همچنین سازگاری آن با خود پوشش در نظر گرفته شود؛ در عین حال، اغلب از عوامل ترازکننده مختلف یا سایر افزودنی‌ها به صورت ترکیبی برای ایجاد تعادل بین مسائل مختلف استفاده می‌شود.
به مقدار اضافه شده توجه کنید: اضافه کردن بیش از حد باعث ایجاد مشکلاتی مانند انقباض و افتادگی سطح پوشش می‌شود، در حالی که اضافه کردن خیلی کم، اثر تراز کردن را به دست نمی‌آورد. معمولاً مقدار اضافه شده باید بر اساس ویسکوزیته و الزامات تراز کردن پوشش تعیین شود، دستورالعمل‌های استفاده از معرف را دنبال کنید و نتایج آزمایش واقعی را با هم ترکیب کنید.
روش پوشش‌دهی: عملکرد ترازبندی پوشش تحت تأثیر روش پوشش‌دهی قرار می‌گیرد. هنگام استفاده از عامل ترازکننده، می‌توانید از قلم‌مو، غلتک یا اسپری برای ایفای کامل نقش عامل ترازکننده استفاده کنید.
هم زدن: هنگام استفاده از ماده تراز کننده، رنگ باید کاملاً هم زده شود تا ماده تراز کننده به طور یکنواخت در رنگ پراکنده شود. زمان هم زدن باید با توجه به ویژگی های ماده تراز کننده تعیین شود، عموماً بیش از 10 دقیقه طول نمی کشد.
مواد جدید نانجینگ ریبورن (Nanjing Reborn) انواع مختلفی را ارائه می‌دهد.عوامل تراز کنندهشامل سیلیکون‌های ارگانو و غیر سیلیکونی برای پوشش. مطابق با سری BYK.
زمان ارسال: ۲۳ مه ۲۰۲۵