به طور کلی، موادی که چسب‌ها می‌توانند به هم بچسبانند را می‌توان به پنج دسته اصلی تقسیم کرد.
۱. فلز
لایه اکسید روی سطح فلز پس از عملیات سطحی به راحتی به هم متصل می‌شود؛ از آنجا که ضریب انبساط خطی دو فازی چسب اتصال دهنده فلز بسیار متفاوت است، لایه چسب مستعد تنش داخلی است؛ علاوه بر این، قسمت اتصال دهنده فلز به دلیل عملکرد آب مستعد خوردگی الکتروشیمیایی است.

۲. لاستیک
هرچه قطبیت لاستیک بیشتر باشد، اثر پیوند بهتر است. در میان آنها، لاستیک نیتریل کلروپرن قطبیت و استحکام پیوند بالایی دارد؛ لاستیک طبیعی، لاستیک سیلیکونی و لاستیک ایزوبوتادین قطبیت کم و نیروی پیوند ضعیفی دارند. علاوه بر این، اغلب عوامل آزادکننده یا سایر افزودنی‌های آزاد روی سطح لاستیک وجود دارند که مانع از اثر پیوند می‌شوند.

۳. چوب
این ماده متخلخل است که به راحتی رطوبت را جذب می‌کند و باعث تغییرات ابعادی می‌شود که ممکن است باعث تمرکز تنش شود. علاوه بر این، مواد صیقلی بهتر از چوب با سطوح ناهموار پیوند برقرار می‌کنند.

۴. پلاستیک
پلاستیک‌هایی که قطبیت بالایی دارند، خواص اتصال خوبی دارند.

۵. شیشه
از دیدگاه میکروسکوپی، سطح شیشه از قطعات ناهموار یکنواخت بی‌شماری تشکیل شده است. برای جلوگیری از ایجاد حباب‌های احتمالی در نواحی مقعر و محدب، از چسبی با قابلیت ترشوندگی خوب استفاده کنید. علاوه بر این، شیشه دارای si-o- به عنوان ساختار اصلی خود است و لایه سطحی آن به راحتی آب را جذب می‌کند. از آنجا که شیشه بسیار قطبی است، چسب‌های قطبی می‌توانند به راحتی با سطح پیوند هیدروژنی برقرار کنند و پیوندی قوی تشکیل دهند. شیشه شکننده و شفاف است، بنابراین هنگام انتخاب چسب، این موارد را در نظر بگیرید.

ماده PP یک ماده غیر قطبی با انرژی سطحی پایین است. هنگام انجام فرآیند چسباندن روی سطح ماده PP، به دلیل پیوند ضعیف بین زیرلایه و چسب، به راحتی می‌توان با مشکلاتی مانند جدا شدن چسب از سطح مواجه شد. Coating Online به شما می‌گوید که یک راه حل موثر، پیش‌پردازش موثر سطح ماده PP است. علاوه بر تمیزکاری اولیه، از عامل اصلاح‌کننده PP برای برس زدن بین زیرلایه و چسب استفاده کنید تا نیروی پیوند افزایش یابد و مشکل جدا شدن چسب از سطح حل شود.