Poli(tereftalato de etileno) (PET)é un material de embalaxe de uso habitual na industria de alimentos e bebidas; polo tanto, a súa estabilidade térmica foi estudada por moitos investigadores. Algúns destes estudos fixeron fincapé na xeración de acetaldehido (AA). A presenza de AA nos artigos de PET é preocupante porque ten un punto de ebulición igual ou inferior á temperatura ambiente (21 _C). Esta volatilidade a baixa temperatura permitirá que se difunda desde o PET á atmosfera ou a calquera produto dentro do recipiente. A difusión de AA na maioría dos produtos debe minimizarse, xa que se sabe que o sabor/cheiro inherente de AA afecta os sabores dalgunhas bebidas e alimentos envasados. Existen varios métodos informados para reducir as cantidades de AA xeradas durante a fusión e procesamento do PET. Un enfoque é optimizar as condicións de procesamento nas que se fabrican os envases de PET. Estas variables, que inclúen a temperatura de fusión, o tempo de residencia e a taxa de cizallamento, demostrouse que afectan fortemente a xeración de AA. Un segundo enfoque é o uso de resinas de PET que foron especialmente adaptadas para minimizar a xeración de AA durante a fabricación de envases. Estas resinas coñécense máis comúnmente como ''resinas de PET de calidade acuática''. Un terceiro enfoque é o uso de aditivos coñecidos como axentes eliminadores de acetaldehído.

Os carroñeros de AA están deseñados para interactuar con calquera AA que se xere durante o procesamento de PET. Estes eliminadores non reducen a degradación do PET nin a formación de acetaldehído. Poden; non obstante, limite a cantidade de AA que se pode difundir fóra dun recipiente e así reducir os efectos sobre o contido do envasado. Postúlase que as interaccións dos axentes eliminadores con AA se producen segundo tres mecanismos diferentes, dependendo da estrutura molecular do eliminador específico. O primeiro tipo de mecanismo de eliminación é unha reacción química. Neste caso, o AA e o axente eliminador reaccionan para formar un enlace químico, creando polo menos un novo produto. No segundo tipo de mecanismo de eliminación fórmase un complexo de inclusión. Isto ocorre cando o AA entra na cavidade interna do axente eliminador e mantense no seu lugar mediante enlaces de hidróxeno, dando lugar a un complexo de dúas moléculas distintas conectadas por medio de enlaces químicos secundarios. O terceiro tipo de mecanismo de eliminación inclúe a conversión de AA noutra especie química mediante a súa interacción cun catalizador. A conversión de AA nun produto químico diferente, como o ácido acético, pode aumentar o punto de ebulición do migrante e reducir así a súa capacidade para alterar o sabor dos alimentos ou bebidas envasados.