Poly(ethyleentereftalaat) (PET)is een verpakkingsmateriaal dat veel wordt gebruikt in de voedingsmiddelen- en drankenindustrie; daarom is de thermische stabiliteit ervan door veel onderzoekers bestudeerd. Sommige van deze onderzoeken hebben de nadruk gelegd op de vorming van aceetaldehyde (AA). De aanwezigheid van AA in PET-artikelen is zorgwekkend omdat het kookpunt op of onder kamertemperatuur (21_C) ligt. Door deze lage temperatuurvluchtigheid kan het vanuit het PET naar de atmosfeer of naar een ander product in de container diffunderen. De verspreiding van AA in de meeste producten moet tot een minimum worden beperkt, omdat bekend is dat de inherente smaak/geur van AA de smaak van sommige verpakte dranken en voedingsmiddelen beïnvloedt. Er zijn verschillende benaderingen gerapporteerd voor het verminderen van de hoeveelheden AA die worden gegenereerd tijdens het smelten en verwerken van PET. Eén benadering is het optimaliseren van de verwerkingsomstandigheden waaronder PET-containers worden vervaardigd. Er is aangetoond dat deze variabelen, waaronder de smelttemperatuur, verblijftijd en afschuifsnelheid, de vorming van AA sterk beïnvloeden. Een tweede benadering is het gebruik van PET-harsen die speciaal op maat zijn gemaakt om de vorming van AA tijdens de productie van containers te minimaliseren. Deze harsen zijn beter bekend als ''waterkwaliteit PET-harsen''. Een derde benadering is het gebruik van additieven die bekend staan ​​als acetaldehyde-wegvangers.

AA-scavengers zijn ontworpen om te interageren met alle AA die wordt gegenereerd tijdens de verwerking van PET. Deze wegvangers verminderen de PET-afbraak of acetaldehyde-vorming niet. Ze kunnen; beperk echter de hoeveelheid AA die uit een container kan diffunderen en verminder zo eventuele effecten op de verpakte inhoud. Er wordt verondersteld dat interacties van wegvangende middelen met AA plaatsvinden volgens drie verschillende mechanismen, afhankelijk van de moleculaire structuur van de specifieke wegvangende stof. Het eerste type opruimmechanisme is een chemische reactie. In dit geval reageren de AA en het wegvangende middel om een ​​chemische binding te vormen, waardoor ten minste één nieuw product ontstaat. Bij het tweede type wegvangmechanisme wordt een insluitingscomplex gevormd. Dit gebeurt wanneer AA de interne holte van het wegvangende middel binnendringt en op zijn plaats wordt gehouden door waterstofbruggen, wat resulteert in een complex van twee verschillende moleculen die met elkaar verbonden zijn door middel van secundaire chemische bindingen. Het derde type wegvangmechanisme omvat de omzetting van AA in een andere chemische soort door zijn interactie met een katalysator. De omzetting van AA in een andere chemische stof, zoals azijnzuur, kan het kookpunt van de migrant verhogen en daardoor zijn vermogen verminderen om de smaak van het verpakte voedsel of de drank te veranderen