Onder invloed van zonlicht en fluorescentie ondergaan kunststoffen en andere polymere materialen een automatische oxidatiereactie onder invloed van ultraviolette straling. Dit leidt tot degradatie van polymeren en een verslechtering van het uiterlijk en de mechanische eigenschappen. Nadat de ultravioletabsorber is toegevoegd, kunnen de hoogenergetische ultraviolette stralen selectief worden geabsorbeerd en omgezet in onschadelijke energie die kan worden vrijgegeven of verbruikt. Vanwege de verschillende soorten polymeren, zijn ook de ultraviolette golflengten die ze afbreken verschillend. Verschillende ultravioletabsorbers kunnen ultraviolette stralen met verschillende golflengten absorberen. Bij het gebruik van ultravioletabsorbers moet de keuze van de juiste ultravioletabsorber worden gebaseerd op het type polymeer.

UV-absorbers kunnen op basis van hun chemische structuur worden onderverdeeld in de volgende typen: salicylaten, benzones, benzotriazolen, gesubstitueerd acrylonitril, triazine en andere.