Poliuretan wodorozcieńczalny to nowy typ systemu poliuretanowego, który wykorzystuje wodę zamiast rozpuszczalników organicznych jako medium dyspersyjne. Ma zalety braku zanieczyszczeń, bezpieczeństwa i niezawodności, doskonałych właściwości mechanicznych, dobrej kompatybilności i łatwej modyfikacji.
Materiały poliuretanowe charakteryzują się jednak słabą odpornością na wodę, wysoką temperaturę i rozpuszczalniki ze względu na brak stabilnych wiązań sieciujących.

W związku z tym konieczne jest udoskonalenie i optymalizacja różnych właściwości aplikacyjnych poliuretanu poprzez wprowadzenie monomerów funkcyjnych, takich jak organiczny fluorosilikon, żywica epoksydowa, ester akrylowy i nanomateriały.
Wśród nich materiały poliuretanowe modyfikowane nanomateriałami mogą znacząco poprawić swoje właściwości mechaniczne, odporność na zużycie i stabilność termiczną. Metody modyfikacji obejmują metodę kompozytu interkalacyjnego, metodę polimeryzacji in-situ, metodę mieszania itp.

Nano krzemionka
SiO2 ma trójwymiarową strukturę sieciową z dużą liczbą aktywnych grup hydroksylowych na powierzchni. Może poprawić kompleksowe właściwości kompozytu po połączeniu z poliuretanem za pomocą wiązania kowalencyjnego i siły van der Waalsa, takie jak elastyczność, odporność na wysokie i niskie temperatury, odporność na starzenie itp. Guo i in. zsyntetyzowali poliuretan modyfikowany nano-SiO2 przy użyciu metody polimeryzacji in-situ. Gdy zawartość SiO2 wynosiła około 2% (wag., ułamek masowy, to samo poniżej), lepkość ścinająca i wytrzymałość na odrywanie kleju uległy fundamentalnej poprawie. W porównaniu z czystym poliuretanem, odporność na wysokie temperatury i wytrzymałość na rozciąganie również nieznacznie wzrosły.

Nano tlenek cynku
Nano ZnO ma wysoką wytrzymałość mechaniczną, dobre właściwości antybakteryjne i bakteriostatyczne, a także silną zdolność pochłaniania promieniowania podczerwonego i dobrą ochronę przed promieniowaniem UV, co czyni go odpowiednim do wytwarzania materiałów o specjalnych funkcjach. Awad i in. zastosowali metodę nanopozytonową do włączenia wypełniaczy ZnO do poliuretanu. Badanie wykazało, że między nanocząstkami a poliuretanem zachodzi interakcja międzyfazowa. Zwiększenie zawartości nano ZnO z 0 do 5% zwiększyło temperaturę zeszklenia (Tg) poliuretanu, co poprawiło jego stabilność termiczną.

Nano węglan wapnia
Silna interakcja między nano CaCO3 a matrycą znacząco zwiększa wytrzymałość na rozciąganie materiałów poliuretanowych. Gao i in. najpierw zmodyfikowali nano-CaCO3 kwasem oleinowym, a następnie przygotowali poliuretan/CaCO3 poprzez polimeryzację in-situ. Testy w podczerwieni (FT-IR) wykazały, że nanocząstki były równomiernie rozproszone w matrycy. Zgodnie z testami wydajności mechanicznej stwierdzono, że poliuretan modyfikowany nanocząstkami ma wyższą wytrzymałość na rozciąganie niż czysty poliuretan.

Grafen
Grafen (G) to struktura warstwowa połączona hybrydowymi orbitalami SP2, która wykazuje doskonałą przewodność, przewodnictwo cieplne i stabilność. Ma wysoką wytrzymałość, dobrą wytrzymałość i jest łatwy do zginania. Wu i in. zsyntetyzowali nanokompozyty Ag/G/PU, a wraz ze wzrostem zawartości Ag/G stabilność termiczna i hydrofobowość materiału kompozytowego uległy dalszej poprawie, a właściwości antybakteryjne również odpowiednio wzrosły.

Nanorurki węglowe
Nanorurki węglowe (CNT) to jednowymiarowe rurowe nanomateriały połączone sześciokątami i obecnie są jednym z materiałów o szerokim zakresie zastosowań. Wykorzystując ich wysoką wytrzymałość, przewodnictwo i właściwości kompozytu poliuretanowego, można poprawić stabilność termiczną, właściwości mechaniczne i przewodnictwo materiału. Wu i in. wprowadzili CNT poprzez polimeryzację in situ, aby kontrolować wzrost i powstawanie cząstek emulsji, umożliwiając równomierne rozproszenie CNT w matrycy poliuretanowej. Wraz ze wzrostem zawartości CNT, wytrzymałość na rozciąganie materiału kompozytowego została znacznie poprawiona.

Nasza firma zapewnia wysoką jakośćKrzemionka pirogeniczna, środki przeciwhydrolityczne (środki sieciujące, karbodiimid), absorbery UVitp., które znacząco poprawiają właściwości użytkowe poliuretanu.