Środki wyrównującestosowane w powłokach są generalnie klasyfikowane jako rozpuszczalniki mieszane, kwas akrylowy, silikon, polimery fluorowęglowe i octan celulozy. Ze względu na niskie napięcie powierzchniowe, środki wyrównujące mogą nie tylko pomóc w wyrównywaniu powłoki, ale mogą również powodować skutki uboczne. Podczas użytkowania głównym czynnikiem jest niekorzystny wpływ środków wyrównujących na możliwość ponownego powlekania i właściwości antykraterowe powłoki, a zgodność wybranych środków wyrównujących należy przetestować eksperymentalnie.

1. Mieszany środek wyrównujący rozpuszczalnik

Składa się on zasadniczo z rozpuszczalników węglowodorów aromatycznych o wysokiej temperaturze wrzenia, ketonów, estrów lub doskonałych rozpuszczalników różnych grup funkcyjnych oraz mieszanin rozpuszczalników o wysokiej temperaturze wrzenia. Podczas przygotowywania i stosowania należy zwrócić uwagę na szybkość ulatniania, równowagę ulatniania i rozpuszczalność, tak aby powłoka miała średnią szybkość ulatniania rozpuszczalnika i rozpuszczalność podczas procesu suszenia. Jeśli szybkość ulatniania jest zbyt niska, pozostanie ona w powłoce farby przez długi czas i nie będzie mogła zostać uwolniona, co wpłynie na twardość powłoki farby.

Ten rodzaj środka wyrównującego nadaje się wyłącznie do poprawy wad wyrównujących (takich jak kurczenie się, bielenie i słaby połysk) spowodowanych zbyt szybkim wysychaniem rozpuszczalnika powłoki i słabą rozpuszczalnością materiału bazowego. Dawkowanie wynosi zazwyczaj 2%~7% całkowitej farby. Wydłuży to czas schnięcia powłoki. W przypadku powłok schnących w temperaturze pokojowej (takich jak farba nitro), które mają tendencję do opadania po nałożeniu na elewację, nie tylko pomaga w wyrównywaniu, ale także pomaga poprawić połysk. Podczas procesu suszenia może również zapobiegać powstawaniu pęcherzyków rozpuszczalnika i dziurek spowodowanych zbyt szybkim odparowywaniem rozpuszczalnika. Szczególnie w przypadku stosowania w warunkach klimatu o wysokiej temperaturze i wysokiej wilgotności może zapobiegać przedwczesnemu wysychaniu powierzchni powłoki farby, zapewniać jednolitą krzywą ulatniania się rozpuszczalnika i zapobiegać występowaniu białej mgły w farbie nitro. Ten rodzaj środka wyrównującego jest zazwyczaj stosowany w połączeniu z innymi środkami wyrównującymi.

2. Środki wyrównujące akrylowe

Ten typ środka wyrównującego jest głównie kopolimerem estrów akrylowych. Jego cechy charakterystyczne to:

(1) Ester alkilowy kwasu akrylowego zapewnia zasadową aktywność powierzchniową;

(2) Jego−COOH,−Och, i−NR może pomóc w dostosowaniu zgodności struktury estru alkilowego;

(3) Względna masa cząsteczkowa jest bezpośrednio związana z końcowym działaniem rozprzestrzeniania. Krytyczna kompatybilność i konfiguracja łańcucha poliakrylanu są niezbędnymi warunkami, aby stać się odpowiednim środkiem wyrównującym. Jego możliwy mechanizm wyrównujący objawia się głównie na późniejszym etapie;

(4) Wykazuje właściwości przeciwpieniące i odpieniające w wielu układach;

(5) O ile w środku wyrównującym znajduje się niewielka liczba grup aktywnych (takich jak -OH, -COOH), wpływ na ponowne powlekanie jest prawie niezauważalny, istnieje jednak możliwość, że wpłynie to na ponowne powlekanie;

(6) Istnieje również problem dopasowania biegunowości i kompatybilności, który również wymaga eksperymentalnej selekcji.

3. Środek wyrównujący silikonowy

Silikony to rodzaj polimeru z łańcuchem wiązania krzem-tlen (Si-O-Si) jako szkieletem i grupami organicznymi przyłączonymi do atomów krzemu. Większość związków silikonowych ma łańcuchy boczne o niskiej energii powierzchniowej, więc cząsteczki silikonu mają bardzo niską energię powierzchniową i bardzo niskie napięcie powierzchniowe.

Najczęściej stosowanym dodatkiem polisiloksanowym jest polidimetylosiloksan, znany również jako olej metylosiloksanowy. Jego głównym zastosowaniem jest odpieniacz. Modele o niskiej masie cząsteczkowej są skuteczniejsze w promowaniu wyrównywania, ale ze względu na poważne problemy ze zgodnością często są podatne na kurczenie się lub niemożność ponownego powlekania. Dlatego polidimetylosiloksan musi zostać zmodyfikowany, zanim będzie można go bezpiecznie i skutecznie stosować w powłokach.

Główne metody modyfikacji to: silikon modyfikowany polieterem, silikon modyfikowany alkilem i innymi grupami bocznymi, silikon modyfikowany poliestrem, silikon modyfikowany poliakrylanem, silikon modyfikowany fluorem. Istnieje wiele metod modyfikacji polidimetylosiloksanu, ale wszystkie z nich mają na celu poprawę jego kompatybilności z powłokami.

Ten rodzaj środka wyrównującego ma zazwyczaj zarówno działanie wyrównujące, jak i odpieniające. Jego zgodność z powłoką należy ustalić za pomocą testów przed użyciem.

4. Kluczowe punkty dotyczące użytkowania

Wybierz odpowiedni typ: Wybierz odpowiedni środek wyrównujący zgodnie z typem i wymaganiami funkcjonalnymi powłoki. Wybierając środek wyrównujący, należy wziąć pod uwagę jego skład i właściwości, a także jego zgodność z samą powłoką; jednocześnie różne środki wyrównujące lub inne dodatki są często stosowane w połączeniu, aby zrównoważyć różne kwestie.

Zwróć uwagę na dodaną ilość: nadmierna ilość spowoduje problemy, takie jak kurczenie się i zwisanie na powierzchni powłoki, podczas gdy zbyt mała ilość nie osiągnie efektu wyrównywania. Zazwyczaj dodana ilość powinna być ustalona na podstawie wymagań lepkości i wyrównywania powłoki, postępuj zgodnie z instrukcją użycia odczynnika i połącz rzeczywiste wyniki testu.

Metoda powlekania: Wydajność wyrównywania powłoki zależy od metody powlekania. Podczas stosowania środka wyrównującego można użyć pędzla, wałka lub natrysku, aby w pełni wykorzystać rolę środka wyrównującego.

Mieszanie: Podczas stosowania środka wyrównującego farbę należy dokładnie wymieszać, aby środek wyrównujący równomiernie rozprowadził się w farbie. Czas mieszania należy określić zgodnie z właściwościami środka wyrównującego, na ogół nie dłużej niż 10 minut.

Nanjing Reborn New Materials zapewnia różnorodneśrodki wyrównującew tym Organo Silicone i Non-silicon do powlekania. Pasujące do serii BYK.